เรือจ้างใครจะแจว ?



               คิดอยู่นานว่าจะหาบทความดี ๆ อะไรที่พอจะมีสาระน่ารู้นำมาเสนอให้ท่านผู้อ่าน  ขณะที่ท่องเว็บก็ต้องมาสะดุดกับข่าวที่ไม่ดีของครูในเว็บไซต์มีข้อความว่า”ครูหื่นหลอกมอมเหล้าเด็กหญิงวัย15ปี.....” อ่านข่าวแล้วรู้สึกจิตใจหดหู่อย่างบอกไม่ถูก ข่าวที่เกิดขึ้นมันได้สะท้อนถึงความมืดบอดในด้านจริยธรรมของครูที่ประพฤติตนชวนให้น่าสลดใจเช่นนี้ ถึงแม้ว่าครูประเภทนี้จะไม่มากเท่ากับครูดี ๆ เมื่อมีข่าวเช่นนี้ทีไรสายตาของคนในสังคมมักจะมองครูดีๆ ไห้มัวหมองไปด้วย
                ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยใดก็ตาม”ครู”มักถูกสังคมคาดหวังมากที่สุด ในการสร้างเยาวชนให้เป็นอนาคตของชาติ สอนการเรียนรู้ทางวิชาการและสร้างความเจริญงอกงามทางสติปัญญาซึ่งเป็นหน้าที่หลัก     ส่วนหน้าที่รับผิดชอบควบคู่งานวิชาการก็คือการอบรมบ่มนิสัย สั่งสอนเด็กนักเรียนไห้เป็นคนดี มีศีลธรรมจรรยา ครูต้องมีจิตวิญญาณของความเป็นผู้ไห้ทุกอย่างต่อศิษย์และสังคม และจะต้องเป็นแบบอย่างที่ดีทุก ๆ ด้านอีกด้วย
                 สังคมปัจจุบันเปลี่ยนไปภาพสะท้อนครูไทยในสายตาของคนในสังคมเห็นว่าความประพฤติตนเป็นแบบอย่างแก่ลูกศิษย์คือสิ่งที่ครูในปัจจุบันต้องแก้ไขเป็นอย่างมาก ครูบางคนสั่งสอนศิษย์ออกนอกลู่นอกทางหรือไม่ก็หาผลประโยชน์ต่าง ๆ ถ้าเป็นเรือจ้างก็คล้ายเรือจ้างรั่ว ๆ ที่คอยปะผุตลอดทั้งลำ คงปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกวันนี้ยังมีคนทำตัวเป็นเรือจ้างที่ทำงานเพราะค่าจ้างโดยไม่มีจิตวิญญาณของความเป็นครูอยู่สักนิด แม้จะมีครูที่ประพฤติตนสมกับเป็นแม่พิมพ์ของชาติจำนวนมากที่ปฏิบัติหน้าที่อย่างเป็นมืออาชีพที่น่ายกย่องคอยค้ำยันท่ามกลางสภาพความกดดันต่าง ๆ ในสังคมปัจจุบันที่เป็นยุควัตถุนิยมที่ส่งผลให้ครูสมัยใหม่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเพราะผลประโยชน์มีค่ามากกว่าจะยึดถือจรรยาบรรณครู แม้กระทั้งละเลยเทคนิคการสอนและการถ่ายทอดวิชาความรู้จนเด็กนักเรียนในปัจจุบันต้องหาที่เรียนพิเศษหรือการเรียนกวดวิชาจนต้องเดือดร้อนกระเป๋าผู้ปกครอง การสอนมักจะเน้นด้านวิชาการให้เด่นด้านเดียวแต่ไม่ได้สอนด้านจริยธรรม จนลืมว่าแก่นแท้ของการศึกษานั้นจะต้องสอนควบคู่กันไปด้วย และปัญหาสังคมคงไม่มากมายเหมือนเช่นทุกวันนี้
                 ปัจจุบันเรามักพบครูที่ประพฤติตนไม่เหมาะสมมากมายในสังคมจนบางครั้งคิดว่าครูดี ๆ มีน้อยมากซึ่งคงไม่ใช่ อย่างไรก็ดีแม้ว่าจะมีครูประเภทนี้อยู่ในสังคมที่ยากจะปฏิเสธ พวกเราคงต้องหาทางช่วยกันกอบกู้ภาพลักษณ์ในอาชีพที่สูงส่งเช่นนี้กลับคืนมาสู่ศรัทธาสังคมดั่งเดิม ความเป็นครูมืออาชีพเปรียบเสมือนการแจวเรือต้องสามารถนำพาศิษย์ถึงฝั่งฝัน ถ้าหากเราทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อนแล้ว”เรือจ้างใครจะแจว ?” ให้ถึงฝั่งกันเล่า....         

                                                                Poonต้นฤดูฝน พฤษภา 55

Share:

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

Popular Posts

ขับเคลื่อนโดย Blogger.

Followers

Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

โพสต์ ยอดนิยม

ไม้เรียวสร้างคน

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

17196

กิจกรรมนักเรียนชั้นป.6 (นาเพียงเก่า)

About Us