สวัสดียามเช้า เช้าที่สดใส เช้าวันใหม่ของสัปดาห์ นึกไว้แล้วว่าจะเขียนไร
ก็เลยนั่งจิบชาอูหลงพร้อมชมดอกไม้ที่หน้าบ้าน อย่างสบายใจ อากาศเช้านี้วิเศษมากๆคงครึ้มฝนเพราะเป็นผลจากเมื่อวานแถวเขตบ้านช่วงบ่ายโมงฝนเทกระจายและเป็นช่วงจังหวะที่ผมกำลังขับรถเข้าจังหวัดพอดี
ระหว่างเส้นทางฝนเทกระหน่ำอีกรอบอย่างไม่ลืมหูลืมตาต้องเปิดไฟหน้าเพราะทัศนวิสัยในการมองเห็นไม่ดี
ไม่นึกว่าจะเจอเหตุการณ์ธรรมชาติปรับเปลี่ยนรวดเร็วอย่างนี้เพราะช่วงเช้าร้อนตับแลบ
อดคิดไม่ได้ว่านี่มันนรกขุมไหนกันแน่ วุ๊ยส์ ! ช่วงบ่ายอยู่บ้านไม่ได้แล้วต้องไปเดินห้างเย็นๆสักหน่อยตามประสา”ชายอิสระ”
ผมเดินบนห้างอย่างมีเป้าหมาย
ร้านหนังสือคือแหล่งอาหารสมองของผมซึ่งถ้ามีแฟน เขาคงเคืองเราแน่ แทนที่จะเป็นร้านเสื้อผ้าหรือร้านอาหาร
ร้านเครื่องดื่ม นี่มันร้านหนอนชัดๆ...หนอนหนังสือ ฮ่าฮ่า ก็เก๋อีกแบบนะ เวลาจะมีแฟนควรศึกษากันให้ดีๆ
ก่อนเดินควงไม่งั้นเดี๋ยวมีงอน! ให้จิตตก อิ อิ
ผมยืนอยู่หน้าแผงข่าวหนังสือพิมพ์
หนังสือการเมือง ไม่หยิบอ่านดีกว่าเพราะตามไม่ทัน เลยเดินไปแถวหมวดหมู่เกษตร
ติดกับหมวดคอมพิวเตอร์ โอ้โฮ ! ปกหนังสือการเกษตรทุกวันนี้สวยๆทั้งนั้น ติดใจปกหนังสือ”การปลูกมะนาวนอกฤดู”เลยหยิบขึ้นมาเปิดดูรูปและเนื้อหาผ่านๆ
ความคิดมันแว๊บเข้ามาทันที
“นี่ ปลูกมะนาวกัน มั๊ย? ช่วงนี้มะนาวยิ่งแพง”
“ผมนิ่งเงียบ”
“ปล่อยที่ไว้ทำไมให้รก ฮะ“
“ผมนิ่งเงียบ”
“มะนาวช่วงนี้ ลูกตั้ง 14-15 บาท รู้บ้างป่าว เคยเดินตลาดบ้างมั๊ย”
“ผมนิ่งเงียบ”
“ไม่ทำก็ขายซะ..”
“อุ๊ย!”
ให้ตายเถอะ!มือของผมพลิกอ่านหนังสือเล่มนั้นหน้าแรกถึงหน้าสุดท้าย
ย้อนกลับไปมาอย่างสับสนไม่เคยเป็นมาก่อนดังเหมือนต้องมนต์สะกด ก่อนที่จะวางหนังสือ”มะนาวนอกฤดู”ปกสวยเล่มนั้นลงอย่างเบาๆ
ด้วยความเสียดายในเนื้อหา...ตัดใจและก้าวเดินออกจากร้านไปอย่างไร้อารมณ์
...พูลศักดิ์ อุดมเดช...
บันทึกยามเช้า จันทร์สดใส
18/05/58
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น